Category: Khmer

Posted on

Poem – Teenagers

In Khmer literacy class Liger senior students had published a poetry book. All the masterpieces (all the poems) were done by Liger seniors’ students.  I wrote two poems one was about school and another one was about teenagers. 

Teenagers poem talked about how teenagers these days obey their parents and that each of them should rethink that they received what they had today because of their parents; so even if they can’t look after them yet, they also (teenagers) shouldn’t hurt them. 

                                                    យុវវ័យ

                                           (បទ ពាក្យប្រាំពីរ)

ចាំទេកូនខ្មែរទាំងអស់គ្នា                        ចាំទេវេលានៅក្នុងផ្ទៃ

ទម្រាំបានដូចគេដទៃ                                ម៉ែស៊ូគ្មានស្តីឈឺខ្លោចផ្សា។

កូនតូចម្តាយសុខចិត្តមិនឆី                    ហត់ណាស់កូនខ្ចីមិនវាចារ

ទ្រាំមិនត្អូញត្អែរព្រោះស្នេហា                       ព្រោះតែងប្រាថ្នាកូនសងវិញ។

ដល់ពេលកូនធំម្តាយគិតខុស                  ដោយសារកំហុសកូនម្សិលមិញ

ម្តាយស្ពាយរាល់ទុក្ខសោកទោម្នេញ           ទាល់ម្តាយអស់ធ្មេញទើបដឹងខ្លួន។

រាល់ព្រឹកកូនថាទៅសាលា                           រឿងភនេះណាមានគ្រប់ក្បួន

គ្រប់ពេលលុយមិនគ្រប់ចំនួន                  ហារសំុផ្ទួនៗមិនចេះគិត។

ខោអាវគ្រប់មូ៉តមិនខ្វះពាក់                 ខ្លះក៏យារធ្លាក់ចេញទាំងផ្ចិត

ប្រាប់ហើយប្រាប់ទៀតយ៉ាងលម្អិត           សូមកូនអាណិតចិត្តម៉ែពុក។

មិនចង់គិតប្រៀបកូននឹងគេ                 ទោះកូនមាសមេបំពុលទុក្ខ

សំខាន់ឲ្យតែរស់បានសុខ                           កំុឲ្យអ្នកស្រុកគេមើលងាយ។

 

Posted on

Khmer Poem – School

    សាលារៀន

School

 (បទ ពាក្យប្រាំពីរ)

 

កន្លែងនេាះច្រើនគ្រប់ទិសទី                          បុរសនារីគ្រប់អាត្មា

មនុស្សមួយចំនួននៅប្រាថ្នា                          ទីនេាះហៅថាសាលារៀន។

 

រាល់ព្រឹកព្រលឹមពេលសិក្សា                             ឮគ្រូអាចារ្យប្រដៅប្រៀន

ប្រឹងស្តាប់ប្រឹងយល់មិនដែលអៀន             កត់ពីក្តារខៀនហើយទន្ទេញ។

 

ពេលម៉ោងចេញលេងបានមកដល់            អស់ទុក្ខកង្វល់គ្មានទោម្នេញ

សិស្សានុសិស្សរត់លេងពេញ                            ខ្លះទៀតក៏ទិញនំចំណី។

 

ដល់ម៉ោងសម្រាកគ្រប់រូបកាយ                   សម្លេងក្អាកក្អាយលើវិថី

សម្រុកទៅផ្ទះគ្មានប្រណី                                 មិនដូចេ្នាះថ្វីច្បាស់ឈឺប្រាណ។

 

សូមកល្យាណមិត្តទាំងអស់គ្នា                        សំអាតទីធ្លាកំុបីខាន

ទោះវាមិនមែនការកំសាន្ត                             ប៉ុន្តែយើងបានសាលាស្អាត។

 

សួនច្បារខាងមុខដងទង់ជាតិ                    ដើមផ្កាឯទៀតមិនខ្វះខាត

ដើរកាត់ពេលណាចង់លួចឆ្លៀត                  បេះហើយយកសៀតទាំងញញឹ ម។

 

សាលាយើងអើយអ៊ូអរក្រៃ                              មិនថាយប់ថ្ងៃស្រស់ពព្រឹម

ពួកយើងប្រឹងរៀនទាំងសង្ឃឹម                     ស្អែកព្រឹកព្រលឹមវិសមកាល។

 

ៃសននឹកស្រណោះពេលកន្លង                    ពេលត្រូវដំបងធ្ងន់ឬស្រាល

ចងចាំមិនភ្លេចក្នុងខួរក្បាល                       ឈឺហើយរៀងចាលដឹងកំហុស។

 

This poem is talking about there is one place where so many people still can’t afford to go to; it is called school. Every morning teachers are teaching students with concentration and students are attempting to focus, listen and copy down the notes into their book. When break time comes students are very blissful, some are running around, playing different games, and some are buying snacks. Eventually, after a full morning or afternoon of studying, finally, it is time for students to go back home. The delighted voices on the road from those young bright minds are really showing how joyful they were after school. However, they also needed to be home on time, otherwise, their parents will be infuriated with them.

In fact, as students of any school, our role is to keep the school clean because it is just like a second house for every single person.  Even though it seems not the most satisfying thing to do but our school will look clean.

Over time, there will be a holiday. Students will be excited about their break but after a while, they will miss their school, expressly all of the old memories they have created with their friends and teachers.

 

                                                                             

 

             

 

Posted on

Khmer Literacy

Most of the lesson in Khmer class this year are pretty big, meaning that it require students to work in small teams more than individual. Those lesson are: how to write a book, Pchum Ben ceremony, how to do research, and how to write a speech.

Personally, Khmer literacy and English literacy got so many similarities as well as connections, because they are both literacy so many lessons are the same it just that sometimes we could understand them in different ways.